Klassieke literatuur

Toen ik na een paar uur zwoegen terug buitenkwam zag alles er nog net hetzelfde uit als voorheen. De wereld was geen sikkepit veranderd, en ik evenmin. Ik was misschien wat bijgekomen - ik had enkele sandwiches naar binnen gespeeld - en zou misschien wat minder lang leven - ik had enkele sigaretten gerookt - maar echt fundamentele veranderingen hadden niet plaatsgevonden. Dit deed me dan ook geenszins denken aan 'Metamorphoses', een werk van de schrijver Ovidius, maar het deed me evenmin aan andere boeken denken eigenlijk, om daar eerlijk in plegen te wezen. ''Vond je het leuk binnen?'', vroeg iemand onbelangrijk me, en haar naam was ik dan ook al lang vergeten. Ik antwoordde niet op de vraag die de onbelangrijke mij stelde, ik had immers wel betere dingen te doen. Wát dan precies kon ik niet precies bepalen, maar dat kwam goed uit, ik was namelijk tamelijk vermoeid van de vele uren die ik binnen had doorgebracht. Ik kreeg plots echter telefoon en converseerde een zestal uren met een heel belangrijk iemand waarvan ik de naam dan ook onthouden heb: Alfons. Gelukkig voor hem belde hij in de daluren.