Momentje

Hugo hield ervan om andere mensen te observeren. Hij ging de hele voormiddag op een terrasje zitten, dronk dan koffie na koffie - met een beetje melk en een half klontje suiker - en bestudeerde de voorbijgangers. De echte prachtexemplaren kregen gegarandeerd een opmerking: soms zei Hugo 'mooi zo, prettige dag verder', andere keren koos hij voor de woorden 'u ziet er vandaag prachtig uit, mevrouw'. Maar de mensen stoorden zich nooit aan Hugo's woorden, ze kenden hem stilaan, en met hem zijn gewoonte. Deze aanvankelijk dus nogal onschuldige hobby van Hugo was echter sinds kort beginnen escaleren... Hugo verzamelde opeens namelijk mensen, vreemde mensen, mensen die hij nooit ontmoet had. Hij had een grote glazen doos in z'n woonkamer laten zetten; die stond toch half leeg sinds Anita hem verlaten had... En in die grote glazen doos zette hij zorgvuldig uitgekozen mensen, die in gevangenschap met hem samenleefden. Inmiddels waren ze al met z'n drieën in die kooi, en Hugo had dan ook onlangs wat nieuwe tijdschriften gekocht en die in het kooitje gegooid samen met de diepvriesmaaltijden van dinsdagavond.
De mensen in de kooi werden goeie vrienden. De kooibevolking bestond uit twee mannen (Frederik, 24 jaar oud, en Rudy, 43 jaar oud) en één vrouw (Els, 35).

-Frederik was net afgestudeerd toen hij in januari 2002 ontvoerd werd door Hugo. Zijn hobby's voor hij in de kooi terechtkwam waren voetballen op zondagmiddag, pinten drinken na de wedstrijd en hij werkte bij een bedrijf dat computerchips fabriceerde. Op dinsdag speelde hij meestal poker met z'n vrienden. Lievelingskleur van Frederik was blauw. Andere kleuren speelden geen belangrijke rol in het leven van Frederik, hij was namelijk kleurenblind.

-Rudy werkte al 26 jaar als postbode toen hij op een mooie dag in april niet meer werd buitengelaten door Hugo. Hij deed al 8 jaar dezelfde ronde 's morgens en kende Hugo dus al wel een tijdje. Rudy had niet echt hobby's, deed niet echt aan sport, maar hield wel van sigaren roken; Rudy voelde zich aanvankelijk nogal tekortgedaan in Hugo's kooi maar heeft er inmiddels vrede mee genomen. Hij hoopt stilletjes op een relatie met Els.

-Els is de enige vrouw van het gezelschap. Ze werd ontvoerd door Hugo toen ze met haar hond ging wandelen op een avond in juli. De stad was verlaten, niemand had haar horen schreeuwen toen Hugo haar vriendelijk verzocht iets te komen drinken bij hem thuis. Els heeft het naar eigen zeggen ondertussen wel naar haar zin in de kooi, maar vindt het jammer dat ze geen contact met haar gezin van weleer mag onderhouden. Ze hield van snorkelen, op vakantie.

De mensen in de glazen woonst wachtten geduldig tot Hugo thuiskwam. Het was immers donderdag, en dat betekende dat Hugo pizza's meenam ! Het werd trouwens tijd dat hij de kooi eens ververste, en de ramen eens lapte. Ze stonden vol vingerafdrukken, vooral van Rudy. Een lavalamp sierde de woonkamer. Een grote plant hing elegant over het mensenaquarium. Nooit nog hadden ze honger, nooit nog hadden ze verdriet, nooit nog hadden deze mensen geldzorgen. Het leven buiten was niet meer dan een vage herinnering geworden.

Wordt vervolgd