De geschiedenis van Verstoppertje
De zomer is weer aangebroken. De mensen komen weer op straat, in de tuin, op het balkon. Ze bakken vlees op zelf aangestoken vuren en nodigen daarbij hun vrienden uit, om hen te bewijzen dat ze het vuur nog steeds de baas zijn, duizenden jaren nadat dat voor het eerst gebeurde. Na het eten dreigt het gezellig samenzijn echter wel eens saai te worden. De gesprekken vallen stil. Pijnlijke stiltes spoken doorheen de zwoele avondlucht. Op zo'n moment is Verstoppertje° het ideale spel voor uw gezelschap, jong en oud !
Verstoppertje° werd uitgevonden in 1849 toen een gewapende misdadiger een bank overviel, op zoek naar geld voor een nieuw leven zonder z'n vrouw Helga. De man, Heinrich Verstöpper genaamd, pleegde deze feiten op 26 juni 1849 in de Dexia Bank in Zurich. De werknemers van de bank in kwestie waren echter in een zomerstemming en deden de overvaller een voorstel: hij zou tot honderd tellen met z'n ogen dicht, terwijl de werknemers in die korte tijdspanne de kans kregen om zich in veiligheid te brengen. Heinrich, eigenlijk een vriendelijke vent, lang onderdrukt door z'n vrouw Helga, stemde in. Toen hij een vijftigtal tellen later z'n ogen opendeed (want ook toen al werd er niet fatsoenlijk geteld door degene die zoeken moet) en begon te zoeken, werd al vlug duidelijk dat hij zich in de luren had laten leggen. De politie van Zurich had 'm omsingeld en dwong 'm met de armen omhoog de bank uit te stappen.
Heinrich werd al snel bespot in de gevangenis van Zurich. Welke crimineel, immers, laat zo met zich sollen ? Maar naarmate de man ouder werd, speelde men het spel meer en meer in de gevangenis. Het was niet evident om dat te doen op de betonnen binnenplaats, maar het was in ieder geval leuker dan bijvoorbeeld voetballen, wat zelfs in de jaren 1870 al behoorlijk gedateerd bevonden werd. Toen Heinrich in 1876 stierf was heel Zurich verslaafd aan het spel dat hij ooit voor het eerst had gespeeld met een dozijn pientere bankbedienden.
Maar waarom wou Heinrich Helga eigenlijk verlaten ? Wel, omdat ze een bazig kutwijf was, met een stinkende preut bovendien. Maar dat was niet het enige. Heinrich had namelijk wel eens een scheve schaats gereden, en uit één van die avontuurtjes had hij een zoontje overgehouden, Oliver Verstöpper. Het is deze ambitieuze jongeman die het spel waar z'n vader bekend mee geworden was, eerst slechts in de gevangenis en later over heel Zurich, voor het eerst op de markt bracht. Het spel heette toen nog 'Ein Verstöpper stöht sich kein zweimal an derzelfdere Stähn, verdammd!'. Deze eerste editie verkocht meer dan 32.000 exemplaren in het 19e eeuwse Zurich. Het spel werd later in ongeveer alle landen uitgebracht, de ietwat ontoegankelijke naam van voorheen werd simpelweg ingekort tot ''Verstoppertje''. Een ware successtory !
Verstoppertje° werd uitgevonden in 1849 toen een gewapende misdadiger een bank overviel, op zoek naar geld voor een nieuw leven zonder z'n vrouw Helga. De man, Heinrich Verstöpper genaamd, pleegde deze feiten op 26 juni 1849 in de Dexia Bank in Zurich. De werknemers van de bank in kwestie waren echter in een zomerstemming en deden de overvaller een voorstel: hij zou tot honderd tellen met z'n ogen dicht, terwijl de werknemers in die korte tijdspanne de kans kregen om zich in veiligheid te brengen. Heinrich, eigenlijk een vriendelijke vent, lang onderdrukt door z'n vrouw Helga, stemde in. Toen hij een vijftigtal tellen later z'n ogen opendeed (want ook toen al werd er niet fatsoenlijk geteld door degene die zoeken moet) en begon te zoeken, werd al vlug duidelijk dat hij zich in de luren had laten leggen. De politie van Zurich had 'm omsingeld en dwong 'm met de armen omhoog de bank uit te stappen.
Heinrich werd al snel bespot in de gevangenis van Zurich. Welke crimineel, immers, laat zo met zich sollen ? Maar naarmate de man ouder werd, speelde men het spel meer en meer in de gevangenis. Het was niet evident om dat te doen op de betonnen binnenplaats, maar het was in ieder geval leuker dan bijvoorbeeld voetballen, wat zelfs in de jaren 1870 al behoorlijk gedateerd bevonden werd. Toen Heinrich in 1876 stierf was heel Zurich verslaafd aan het spel dat hij ooit voor het eerst had gespeeld met een dozijn pientere bankbedienden.
Maar waarom wou Heinrich Helga eigenlijk verlaten ? Wel, omdat ze een bazig kutwijf was, met een stinkende preut bovendien. Maar dat was niet het enige. Heinrich had namelijk wel eens een scheve schaats gereden, en uit één van die avontuurtjes had hij een zoontje overgehouden, Oliver Verstöpper. Het is deze ambitieuze jongeman die het spel waar z'n vader bekend mee geworden was, eerst slechts in de gevangenis en later over heel Zurich, voor het eerst op de markt bracht. Het spel heette toen nog 'Ein Verstöpper stöht sich kein zweimal an derzelfdere Stähn, verdammd!'. Deze eerste editie verkocht meer dan 32.000 exemplaren in het 19e eeuwse Zurich. Het spel werd later in ongeveer alle landen uitgebracht, de ietwat ontoegankelijke naam van voorheen werd simpelweg ingekort tot ''Verstoppertje''. Een ware successtory !
posted by Gratts at 4:31 pm
4 Comments:
Was die Oliver geen goede vriend van Werner? Werner Von pottekenstämper?
Als ik het me goed herinner (ik ben al iets ouder) is er ook een bootleg die de ronde doet onder de naam (Gustav) Verstecker ...
Tijd voor een volgende geschiedenis!!
Werner Von Pottekenstämper was inderdaad de beste vriend van Oliver. Hij werd echter jaloers op het succes van Oli en kwam met een bootlegversie van diens spel op de proppen. De ballen!
Post a Comment
<< Home